پرسش :
آيا ازدواج داراى هويت دينى است؟
شرح پرسش :
پاسخ :
ارزش زن به عنوان هويت دينى وقتى روشن مىشود كه گوشهاى از اسرار نكاح و رموز ازدواج از زبانِ صاحبِ وحى بازگو شود تا معلوم گردد كه زن نه تنها ملعبه مرد نيست و نه تنها وابسته نمىباشد و نه تنها ابزار نيست بلكه چون بنيان مرصوصى است كه مرد را از پرتگاه دوزخ مىرهاند و از انحراف نجات مىدهد و باهم از خطر تيرگى و تاريكى آسوده مىشوند و هماهنگِ هم راهِ فلاح و صلاح و نجاح را طىّ مىكنند و از طلاح و تباه و تبار مىرهند.
رسول اكرم حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه وآله چنين مىفرمايد:
»مَنْ تزوّج أحرز نصف دينه»(1)
يعنى مردى كه با زن ازدواج نمايد و زنى كه با مرد عقدِ زناشويى ببندد هركدام نصف دين خود را حفظ نمودهاند. يعنى هويّتِ مرد براى زن در نكاح ونيز هويتِ زن براى مرد در ازدواج يك هويت دينى است نه غريزى و آميزش حيوانى كه در هر نر و مادهاى يافت مىشود، و باز پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله مىفرمايد:
»ما من شابٍّ تزوّج فى حداثة سنّه الّا عجّ شيطانه، يا ويله عَصَمَ منّى ثُلْثَى دينه فليتّقِ اللَّهَ العبدُ فى الثلث الآخر»(2)
يعنى هيچ جوانى نيست كه در عنفوانِ جوانى ازدواج نمايد مگر آن كه شيطانِ مراقب وى ناله بر مىآورد كه «او دو سوم دين خود را از من حفظ نموده است»، بنده خدا بعد از ازدواج بايد درباره يك سومِ ديگرِ دين خود پرهيزكار باشد. در اينحال مرد يا زن جوان كه پيوند زندگى مشترك را مىبندند با اين عمل بخشِ مهمّ دينِ خود را حفظ مىنمايند. چنين نگرش ملكوتى به زن و نگاه الهى به ازدواج و بينش آسمانى به تشكيل كانونِ مشترك زناشويى هرگز مرد را وابسته يا آزاد نمىبيند و زن را نيز از نگاه وابستگى و ابزارى مصون مىداند.
(1) جامع احاديث الشيعه، ج20، ص8.
(2) همان مأخذ، ص9.
( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئينه جلال و جمال، صفحات 339 و 340.)
ارزش زن به عنوان هويت دينى وقتى روشن مىشود كه گوشهاى از اسرار نكاح و رموز ازدواج از زبانِ صاحبِ وحى بازگو شود تا معلوم گردد كه زن نه تنها ملعبه مرد نيست و نه تنها وابسته نمىباشد و نه تنها ابزار نيست بلكه چون بنيان مرصوصى است كه مرد را از پرتگاه دوزخ مىرهاند و از انحراف نجات مىدهد و باهم از خطر تيرگى و تاريكى آسوده مىشوند و هماهنگِ هم راهِ فلاح و صلاح و نجاح را طىّ مىكنند و از طلاح و تباه و تبار مىرهند.
رسول اكرم حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه وآله چنين مىفرمايد:
»مَنْ تزوّج أحرز نصف دينه»(1)
يعنى مردى كه با زن ازدواج نمايد و زنى كه با مرد عقدِ زناشويى ببندد هركدام نصف دين خود را حفظ نمودهاند. يعنى هويّتِ مرد براى زن در نكاح ونيز هويتِ زن براى مرد در ازدواج يك هويت دينى است نه غريزى و آميزش حيوانى كه در هر نر و مادهاى يافت مىشود، و باز پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله مىفرمايد:
»ما من شابٍّ تزوّج فى حداثة سنّه الّا عجّ شيطانه، يا ويله عَصَمَ منّى ثُلْثَى دينه فليتّقِ اللَّهَ العبدُ فى الثلث الآخر»(2)
يعنى هيچ جوانى نيست كه در عنفوانِ جوانى ازدواج نمايد مگر آن كه شيطانِ مراقب وى ناله بر مىآورد كه «او دو سوم دين خود را از من حفظ نموده است»، بنده خدا بعد از ازدواج بايد درباره يك سومِ ديگرِ دين خود پرهيزكار باشد. در اينحال مرد يا زن جوان كه پيوند زندگى مشترك را مىبندند با اين عمل بخشِ مهمّ دينِ خود را حفظ مىنمايند. چنين نگرش ملكوتى به زن و نگاه الهى به ازدواج و بينش آسمانى به تشكيل كانونِ مشترك زناشويى هرگز مرد را وابسته يا آزاد نمىبيند و زن را نيز از نگاه وابستگى و ابزارى مصون مىداند.
(1) جامع احاديث الشيعه، ج20، ص8.
(2) همان مأخذ، ص9.
( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئينه جلال و جمال، صفحات 339 و 340.)
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}